Ağzımdaki beyaz yara. Bana seni getiren ben. Kırık gönül. Ahlı gönül. Defalarca hayal kırıklığına uğratan dünya. Hayal kırıklığına uğramak isteyen ben. Israrla "Her şey sevgiyle alakalı." diyen ben. Sevginin varlığına inanmamaya başlayan ben. Uman gönül. Küsen gönül. Bilinmezlikler dünyası. Ah nefes nefese bırakan dünya! Ah değmeyen dünya! Vefasızların dünyası. İnandığım bütün değerleri yok eden sen değil misin? Kaybolmak, kim olduğunu unutmak, hiçbir seçimde bulunmamış olup pişman olmamış olmayı isteten. Yumuşamaya en müsait insanları kaskatı eden. İnsanın insanı, insanın kendini getirdiği nokta. Ölmeyeceğiz çünkü. Bir gün ölmeyeceğiz değil mi! Bütün baş ağrılarımı hak ettiğime inanıyorum artık. Çünkü BEN hak ettim. Çünkü ben ciddiye alınmayacak her şeyi ciddiye aldım. Ellerime bakıyorum şimdi. Kocaman bir HİÇ. Anlamlandırdığım birçok kelime anlamsız. Kendime kıydığım gibi kıydım onlara da. Çünkü ben insanoğluyum. Yazık etmeyi iyi bilirim. En son ne zaman mantıklı düşün